Aiinooojhh sterkte bro, grappig verhaal maar natuurlijk niet leuk
heb hersenschudding bro, ben gevallen na een zieke nacht met allerlei soorten drank. Voel me een 16jarige, schaam me dood omdat ik nu moet verantwoorden aan serieuze mensen.
Zal ik Bonnie blokkeren op fb?
Hahahahaha je zegt maar wat
Hhaha ja is ook wel zo, dat is voor mij de grote reden dat ik uit het centrum wil vertrekken. Maar goed ik heb persoonlijk meer behoefte aan afleiding dan aan rust, dus voor mij is het wel de juiste plek. Als inwoner ervaar je een stad natuurlijk wel heel anders dan als bezoeker. Die AT5 filmpjes zijn wel echt legendarisch inderdaad. Voordeel van het Nederlandse model is dat je lange tijd vrij breed wordt opgeleid, i.t.t. bijvoorbeeld Engeland waar je al heel snel enkele kernmodules kiest en zodoende nog jonger bent bij het maken van belangrijke keuzes. Desondanks geloof ik niet in de effectiviteit van die lange dagen, ik verveelde me gewoon de tering destijds. Maar concrete ideeën voor hervormingen heb ik ook niet, daarvoor weet ik te weinig van onderwijsmodellen.
Het klinkt wel echt ambitieus en uitzonderlijk voor mij wat jij doet, werkzaam zijn in de EU klinkt echt als iets bijzonders voor mij en dat is het ook zo te horen. Hopelijk kan je er komen op een bepaalde manier. Ik heb een beetje mixed feelings over Amsterdam man, ik kom sowieso niet ergens uit de buurt van Amsterdam dus sowieso is het puur suggestief gelul. Ik heb zo'n idee dat je in zo'n stad nooit echt tot rust komt ofzo, maar ik geniet wel van het accent Andre Hazes en de mentaliteit. Dat filmpje laatst van die glazenwasser die een zwerver redde uit het water, zijn uitspraken waren geniaal. Vind het ook wel lachen daar die paar keer dat ik er ben geweest, alleen moeilijk bereikbaar voor mij. Ik zou sowieso lesgeven anders willen zien, maar hoe durf ik niet te zeggen.
In absolute aantallen valt het wel mee, maar de concurrentie is vrij getalenteerd. Ik kijk vooral naar de Rijksoverheid en de EU en het is gewoon lastig binnenkomen daar. Daarom probeer ik nu een traineeship of wat stages te fixen, zodat ik een ingang heb en sowieso relevante ervaring op kan doen. Maar dat wordt natuurlijk nog lastig zat lol. Over Amsterdam: dat is gewoon mijn thuis man. Op een enkeling na wonen al mijn vrienden hier (of in het buitenland), dus ik zie het niet zitten om naar een ander deel van het land te verhuizen. Daarnaast vind ik het ook gewoon de leukste stad van het land, altijd wat te doen. Je verhaalt klinkt wel herkenbaar, zonde dat iedereen zo jong al keuzes voor het leven moet maken terwijl velen daar echt niet klaar voor zijn. Op die leeftijd besef je dat natuurlijk ook niet, maar achteraf is het wel jammer. Maar nice dat het beter gaat met het bedrijf zelf! Lijkt me inderdaad hard om zo intensief samen te werken met je broer en beste vriend
Hmmm oke oke, logisch. De shit waar jij je mee bezig houdt is voor mij een ver van m'n bed show man. Ligt het probleem dat er te weinig banen zijn of juist teveel afgestudeerde mensen die op weinig banen azen? Verhuizen binnen Amsterdam dus, zou je daar nog lang willen blijven? Ja man, echt hoor. Vooral het ontwikkelen begint voor mij nu pas echt, omdat ik nu helder heb wat ik wil. Mijn schoolperiode heb ik zo enorm verzaakt omdat ik niet wist wat ik wilde en waar ik überhaupt mee bezig was. Ik had best wel moeite met iets leren waarvan ik wist dat de kans 1% was dat ik het ooit zou gebruiken en ook gewoon bijvoorbeeld op het MBO formules domweg uit je kop leren ipv de reden weten van de formule. Was ook niet klaar toen voor het bedrijfsleven omdat mijn beeld erover heel deprimerend was. Ik zou best willen weten hoe ik het zou doen op een HBO studie die echt bij mij past, maar dat is de tijd/geld/moeite niet waard. Ja dat zeker indien mogelijk, maar het gaat al een stuk beter gelukkig dus we zullen zien in welk termijn het wordt. Nu ook druk met ondernemingen samen met mijn broer in de avonduren waar ik veel positieve energie van krijg en ook veel tijd in steek. Uiteindelijk komt alles wel op z'n pootjes terecht heb ik zo gemerkt het afgelopen decennium. Het is best bijzonder dat ik, mijn broer en onze beste (jeugd)vriend al sinds jonge leeftijd droomden over een bedrijfsleven samen en dat het nu werkelijkheid is. Het is natuurlijk minder mooi dan je vroeger dacht, maar alsnog wel gaaf dat het zo is gegaan. Wie weet lezen we dit over 10 jaar, lijkt me wel tof.
Ik zou het een behoorlijke teleurstelling vinden als ik niets kan doen met mijn diploma's en uiteindelijk een saaie baan bij een irrelevant bedrijf zou krijgen. In die zin moet ik dus nog zien of ik goed terecht ga komen en een stabiele baan op niveau ga vinden. Zie veel afgestudeerde vrienden die daar echt moeite mee hebben, dus ik hoop dat ik de komende twee jaar de kans krijg om relevante ervaring op te doen. Daarnaast heb ik ook geen relatie en wil ik graag verhuizen, maar is dat vrijwel onmogelijk gezien de woningsituatie in Amsterdam. In die zin hoop ik dat ik de komende jaren iets meer stabiliteit krijg, snap je? Eens met je opmerking over een cruciaal decennium, eigenlijk best zuur als je er zo over nadenkt. De meeste ontwikkeling heb je al gemaakt en over tien jaar zul je waarschijnlijk niet zoveel stappen meer zetten. Heb in die zin ook spijt dat ik in de eerste helft van het afgelopen decennium veel te weinig heb gedaan. Waarom ik niet wat harder werkte op school en nooit heb doorgepakt met zelf muziek maken of iets anders creatiefs... Zonde. Nu ben je op een leeftijd dat zulke dingen altijd slechts een hobby zullen blijven. Klinkt wel als mooie plannen, ook een beetje die stabiliteit waar ik op doelde. Hoe gaat het nu met dat bedrijf? Want het ging een tijdje niet zo lekker toch? Nog steeds plannen voor jou en je broer om de zaak over te nemen op termijn?
Wat is goed terecht komen voor jou? Doel je dan op bijv. een specifiek beroep(en) waar strenge eisen aan zitten of? Wat bevalt je niet aan dat idee, het staat een beetje haaks op je eerste twee woorden. Ik zeg je eerlijk hè jij en ik wij zijn eigenlijk nog zo jong, maar dit decennium wordt het laatste cruciale decennium dat ons nog flink gaat vormen, verwacht ik. Helemaal als ik voor mezelf spreek. Ik hoop (in brede zin) qua werk/ondernemen in mijn branche alles aan te kunnen bieden en daardoor voor de doelgroep een vaste plek worden voor al hun benodigdheden. Mocht dit niet mogelijk zijn hoop ik een deel hiervan te doen samen met m'n broer, want die samenwerking is goud net als onze band. Verder wil ik juist wel een huisje-boompje-beestje leven, maar dan niet een kut baan van 40 uur, met tegenzin werken en dan zondag in bed balen dat je moet werken en de hele tijd over collega's zeiken of je baas. Meer een stabiele relatie met een mooi koophuis in de woonplaats waar ik nu woon, want mijn goede vrienden hebben dat of gaan daar ook voor. Verder kinderen/trouwen weet ik nog niet, daar ben ik nog niet over uit.
