edodevries
Lest We Forget.

HBO is hoger onderwijs, niet? Vergelijkbaar met onze hogeschool vermoed ik. Dat is inderdaad ook een optie. Ofwel dat, ofwel onze variant van wat bij jullie VWO is.

Ik geloof niet zo erg in die zogezegdel gestuurde onderzoeken. Ik sluit niet uit dat het wel gebeurt, maar ik denk dat het nog wel meevalt. Uiteindelijk gaat het om het ontwikkelen van gewasbeschermingsstrategieën, de ontwikkeling van geneesmiddelen, van nieuwe methodes in biotechnologie, etc. en daar kom je toch niet weg met dergelijke onjuiste onderzoeken. Die komen volgens mij veelal voor eerder bij marketing-onderzoeken dan bij echte wetenschappelijke onderzoeken.

Maar misschien ben ik nog wat naïef ook op dat vlak
Uiteindelijk blijken zelfs aan de universiteit mensen te frauderen met resultaten, dus ik zou er ook niet helemaal van schrikken.

Klinkt mij persoonlijk niet echt als muziek in de oren. Ik presenteer al niet graag voor grote groepen en les geven is dus al zeker niks voor mij. Zeker op dit moment. Anderzijds, je hebt wel veel vrije tijd en vakantie, dus dat zijn ook wel aantrekkelijke punten van het beroep. Ik sluit zeker niet uit dat ik het in de toekomst alsnog eens probeer. Maar dan liefst aan een wetenschappelijke richting en niet te jonge kinderen, waardoor je nog wat het gevoel hebt dat ze er iets aan hebben. In principe ben ik gemachtigd om wiskunde, biologie, fysica en chemie te geven, dus wie weet.

Professor zijn staat me op zich wel aan, maar het is gewoon heel erg moeilijk om daar te geraken. De beschikbare posities zijn heel erg zeldzaam in vergelijking met de kandidaten. Ik zie mezelf uiteindelijk eerder in een biotech- of farmaceutisch bedrijf of zo onderzoek doen. Dat lijkt me wel heel erg interessant.

In België loopt het alleszins gelijkaardig bij alle richtingen. Ik kan niet met zekerheid zeggen hoe het in Nederland verloopt, maar ik vermoed dat het vrij gelijkaardig is. Wel is het zo dat het bij de Letteren een stuk moeilijker is om bij de universiteit te blijven. Simpelweg omdat er veel minder vraag en dus vooral veel minder geld is voor onderzoek dan in pakweg medische of biologische richtingen.

Natuurlijk kan je als geschiedkundige gerust zelf onderzoek doen en boeken schrijven en dergelijke. Daar heb je in principe geen universiteit voor nodig. Maar voor ons biotechnologisch onderzoek kan je nu eenmaal niet zonder universiteit of bedrijf. Ik had heel graag geschiedenis gestudeerd, maar heb het eigenlijk niet gedaan vanwege de toekomstperspectieven. Vooral aangezien ik geen zin had om in het onderwijs te gaan.

Ik denk dat ik uiteindelijk zo'n 50% in het labo aan het werk was en de overige 50% aan de pc. Bij dat laatste ben je bezig met voorbereiden, héél erg veel literatuurstudie en natuurlijk ook het zelf schrijven van je publicaties.

Nee, professor is een vaste aanstelling en kan je enkel hebben wanneer je al je doctoraat hebt. In principe zijn dit de verschillende stappen.

- Doctorandus als je na je Master diploma beslist om onderzoek te doen. Je zoekt een promotor (moet een professor zijn) en een onderwerp en je werkt uiteindelijk een doctoraatsthesis af die je nadien ook verdedigt. Meestal gaat dit over 4 jaar, aangezien de financiering gewoonlijk voor 4 jaar is berekend. Natuurlijk kan je ook gerust 'pro bono' verder onderzoek doen als je wil.

- Eens je je doctoraat hebt, dan kan je als 'post-doc' verder onderzoek doen aan de universiteit. Het enige verschil is eigenlijk een serieus hoger loon, maar verder doe je grotendeels hetzelfde werk dan als doctorandus. Eén verschil is misschien wel dat je zelf doctorandi gaat begeleiden en dus als co-promotor gaat fungeren.

- Als je lang genoeg aan de universiteit blijft kan je af en toe solliciteren voor een professorplaats. Bij ons is het zo dat die eigenlijk pas vrijkomen wanneer een professor op pensioen gaat. En de laatste 20 jaar zijn er naar verluidt al heel wat professoren benoemd terwijl er eigenlijk geen plaats voor was. Die zijn dus al benoemd, maar wachten eigenlijk zelf nog op het pensioen van de zittende prof om effectief prof te worden. Eer die 'wachtlijst' is afgewerkt moet er nog vrij veel tijd passeren, waardoor het momenteel dus gewoon heel erg moeilijk is om benoemd te worden als professor en vast benoemd te raken.


Ik moest voornamelijk mijn eigen onderzoek uitvoeren. Mijn promotor gaf weinig les waardoor wij op dat vlak ook niet veel moesten doen. Ik heb enkele een aantal labopractica moeten geven. Ik verwacht wel dat ik als mogelijke post-doc wel af en toe les zal moeten geven, maar dat staat nog niet vast.

Bwa, momenteel ben ik wel wat blij met de 'vakantie' na vier jaar toch vrij hard werken. Als ik aan de universiteit kan blijven heb ik zekerheid voor 3 jaar en een goeie kans op een extra 3 jaar. Maar dan zal het waarschijnlijk afgelopen zijn, aangezien het tegenwoordig heel moeilijk is om een vaste aanstelling als professor te krijgen. Dus als ik echt voor mijn carrière wil gaan, dan moet ik eigenlijk vooral niet aan de universiteit blijven.

Maar ik doe het werk daar wel graag en de flexibiliteit en vrijheid waardeer ik ook wel enorm. Het is dus wat kiezen tussen hetgeen je het liefst doet en meer zekerheid voor de toekomst. Momenteel gaat mijn voorkeur toch nog naar het eerste en dus de universiteit. Het is een mooi loon, maar je hebt dus maar zekerheid voor 3 jaar. Het feit dat ik nog geen duur huis en kinderen heb stellen me ook wel in staat nog een tijdje gewoon te doen waar ik zin in heb. Maar dan schuif ik één en ander toch wat door naar later. Moeilijke keuze alleszins.

In ons vakgebied kan je niet zomaar boeken schrijven of over onderzoeken schrijven. Kan eigenlijk enkel als je zelf nog onderzoek doet. En daarvoor heb je dus die financiering nodig waarover sprake. Natuurlijk kan je dat onderzoek ook gewoon in een bedrijf doen. Die ontwikkelen ook vanalles en nog wat. Het werk zelf is niet zo gek veel anders dan aan de universiteit. Onderzoeksprojecten opstellen, labowerk, publiceren, etc. Enkel de context is wat anders. Je werkt aan zaken waarvan het de bedoeling is dat ze het bedrijf en dus de bazen rijk gaan maken. Terwijl je aan de universiteit toch ook nog wat meer het gevoel hebt dat je het een beetje voor de wetenschap zelf doet. Dat is wel wat naiëf gesteld, maar het is toch iets anders.

Klopt. Ik had gewoon andere prioriteiten. Ik ging graag uit tijdens mijn studies en sport interesseerde me niet echt. Maar ik heb nu wel het gevoel dat ik het wat had kunnen combineren ook zonder concessies te moeten doen op wat ik graag deed.

Vergeet wel niet dat dergelijke extreme duursport ook wel voor een verminderde spiermassa zal zorgen. Als je die marathonlopers en renners ziet, dan merk je wel wat de gevolgen zijn
Ik probeer het wat te counteren door in de tussentijd ook wat gewichtstraining te doen en ik merk wel dat dat iets helpt. Maar ik ben de laatste twee jaar wel echt een stuk magerder geworden.

Nee, ik zat niet thuis, behalve de laatste maanden aangezien ik mijn thesis aan het schrijven was. Het onderzoek was gewoon op de universiteit. Een 9 to 5 job in principe (niet echt, maar close enough). Ik kon wel makkelijker mijn uren wat kiezen dan je bijvoorbeeld in een echt bedrijf zou kunnen. Maar ik zit momenteel zonder werk. Mijn 4-jarig contract is afgelopen en mijn doctoraat is vorige maand ingediend. Nu nog wachten tot 30 mei voor de publieke verdediging en dan kan ik hopelijk verder onderzoek doen aan de universiteit. En anders in de privé gaan werk zoeken.

Ja tuurlijk, het is zeker een goeie methode om vet te verliezen. Ik heb vandaag bijvoorbeeld zo'n 4000 kcal verloren.
Maar het is wel nog (tijds)efficiënter om kortere ritten tegen een hogere intensiteit te doen.

Ik kon me dat als student ook niet permitteren (of ik moest gigantische opofferingen maken en dat wou ik niet). Ik deed toen vrij weinig aan sport en wat ik deed was wat lopen en voetballen. Had ik het aan mijn ouders gevraagd hadden ze misschien wel bijgesprongen. Zeker aangezien het om een gezonde hobby gaat, maar ik zat daar toen niet echt op te wachten eigenlijk

Jammer, achteraf gezien. Ik heb eigenlijk mijn tien beste jaren verloren op sportief gebied.

Niks zeggen over United trouwens, moet de match nog zien

Mja, je zit inderdaad wel met een stevige investering in het begin, dat klopt. Je kan wel al koersfietsen vinden voor een euro of 500, maar die zijn ook niet om over naar huis te schrijven meestal. Al kan je natuurlijk ook met je gewone fiets een even goeie cardio doen. Of een hybride, die je dan ook gebruikt voor alle andere transport op de fiets. Ik ben zo ook begonnen. Eerst een half jaar met een hybride rondgereden om te zien of ik die lange ritten wel interessant bleef vinden. En pas daarna mijn eerste koersfiets gekocht met mijn eerste loonstrookje

Op zich is wat ik vandaag heb gedaan wel geen echte cardio. Daarvoor is mijn hartslag veel te laag (op de klimmetjes na dan). Dit was gewoon mezelf compleet kapot rijden

Werkloosheids- en armoedebestrijding lijken me voor een land in de 'fast world' toch wel prioriteit nummer één, indien het overmatig aanwezig is.