lanerazzurri

Ik dacht dat je daarom steeds wegging , je goal was wel netjes ingeschoten.

Haha, Ajax hè. Nee het was vooral rennen, al vond ik die goal van mij rechtstreeks uit de aftrap wel nice.

Gaat het?

Ik zei het wat grappend maar het gaat echt niet goed met je hé.

Doe in ieder geval niemand opzettelijk pijn. Ik weet niet zo goed wat te zeggen, zoek hulp, lach, al is het nep, dat helpt, hersenen zijn gek. Afijn, mijn leven is ook lang moeizaam geweest, maar eenmaal met de eerste stapjes omhoog ging de spiraal omhoog ook hard en als vanzelf.

Sterkte, wil je dingen kwijt, mijn privé-inbox staat open.

Interessante eerste pot

Ik ben wel wat stroefjes, maar ik nodig je in 2 minuten uit

Of nu!

Hoe kun je aan je geloof vasthouden dan terwijl je eigenlijk het sterke vermoeden hebt dat er geen hout van klopt? Hoe kun je dan nog geloven?

Verder bouwt kennis toch ook een enorme boel op, hoewel de illusie ook mooi kan zijn. Mooiste is als je de kennis die je hebt kunt accepteren en waarderen, en ik zou eigenlijk niet weten waarom dat niet zou kunnen.

Ja, eigenlijk zijn we het wel eens ja wat dat betreft. Ik heb ook wel eens in m'n hoofd "alles heeft zin behalve het alles zelf".

Van mijn geloof, dat ik als klein kind echt nog had, ben ik al heel jong afgestapt. Dezelfde vragen als jij ja. Ik neem ook geen God waar, en ben verbaasd over al die duizend-en-één verschillende geloven waarvan er hooguit één waar kan zijn. Maar geloof jij echt of twijfel je?

Een antwoord op je eerste vraag hangt van de situatie af natuurlijk. Sommige dingen zijn verdraaide handig om te kennen, anderzijds is er ook kennis die ik liever niet had of die in ieder geval niet leidt tot geluk. Naïef, voluit geloven zonder te twijfelen of kennis te hebben van andere geloven lijkt me best lekker om maar eens wat te noemen.

Waarom ik hier geïnteresseerd in ben? Geen idee. Ik houd van grote, wazige dingen denk ik, en stel overal vragen bij, en loop weleens rond en voel dan hoe totaal bizar het is dat ik zomaar rondloop, en hoe bizar het is dat er iets is. Wel een lekker gevoel ergens eigenlijk. En dat gevoel wil ik dan toch begrijpen, en dan ga ik denken. Of dat gevoel komt juist doordat ik denk, geen idee eigenlijk.

Weet jij van jezelf waarom je jezelf al dit soort vragen stelt?

Van wie moet er een reden zijn voor het bestaan van alles? Van jezelf vermoed ik, omdat je mens bent, en dus alles wilt begrijpen verklaren, en overal een reden voor wilt hebben. Maar dat betekent niet dat overal een reden voor is. En zeker niet voor het alles. En al is er een reden voor dat er iets is, dan kun je altijd weer vragen naar de reden voor die reden. Dat bedoelde ik in mijn vorige bericht: als je lang genoeg doorredeneert, heeft niets een reden, hoe onbevredigend dat ook is.

Wat de tweede alinea betreft ken ik wel een mooie uitspraak. Je gaat twee keer dood: de eerste keer verdwijnt je eigen bewustzijn, de tweede, definitieve dood is wanneer je uit het bewustzijn van alle anderen verdwenen bent.