Het hardste schot van Nederland
Leo Canjels (tweede van links) scoorde niet alleen met keiharde pegels, ook met kopballen. Zoals hier tegen Ajax. archieffoto ANP
Op 77-jarige leeftijd is gisteren Leo Canjels overleden, ‘de man met het hardste schot van Nederland’. Canjels was speler van NAC en Oranje en daarna nog vele jaren, voornamelijk in België, actief als trainer.
Twee mooie verhalen gaan de ronde over de indrukwekkende schotkracht van midvoor Leo Canjels. Het Kanon van NAC.
In het ene zou hij ooit tijdens een wedstrijd een doelpaal doormidden hebben geschoten, in het andere ging de keeper van de tegenpartij op de vlucht toen deze zag dat Canjels uit wilde halen...
Waar of niet waar, wel een feit is dat Leo Canjels, geboren in Princenhage op 1 april 1933, in zijn periode als voetballer bij Baronie en vooral NAC (1951-1963) het hardste schot van voetballend Nederland had. "Ik was niet zo'n verfijnde technicus en ook niet zo snel. Maar als ik kón schieten, dan deed ik dat ook. Rammen!", aldus Canjels in een uitgebreid interview met De Stem in 1990.
De Canjel, die voorjaar 1951 debuteerde bij NAC - RBC, beleefde vele hoogtepunten. Zoals in 1955 het kampioenschap met NAC in de eerste klasse A na een beslissende wedstrijd tegen Holland Sport, op het legendarische Houtrust (1-3). In 1958 (32 goals) en 1959 (34) werd hij topscorer in de eredivisie, wat hem een uitnodiging voor het Nederlands elftal opleverde.
Tussen grootheden als Frans de Munck, Cor van der Hart, Kees Rijvers en Coen Moulijn speelde de midvoor in mei 1959 drie interlands in 18 dagen tijd. Uit tegen Turkije (0-0), uit tegen Bulgarije (3-2 verlies, twee treffers Canjels) en thuis tegen Schotland (1-2).
Na het zomerreces was het gedaan. Dat was bepaald geen schande; de fameuze dribbelaar Faas Wilkes keerde na profavonturen in Italië en Spanje terug in Nederland en daarmee in Oranje, Leo Canjels moest voor hem wijken.
In tegenstelling tot spelers als Wilkes bleef Leo Canjels zijn club altijd trouw. Hij moest wel.
"Ik kon een keer naar Sparta en met Kees Rijvers mee naar Saint-Etienne. Maar NAC vroeg 175.000 gulden voor me, een enorm bedrag toen. Dus bleef ik in Breda", aldus Canjels in 1990.
Rijk werd hij niet bij NAC, wel kon hij schaterend smeuiïge anekdotes vertellen over die tijd, vooral ook over wat zich buiten het veld afspeelde. "We liepen met de hele selectie mee in de carnavalsoptocht, verkleed als maanmannetjes. Ook zijn we eens op een brik naar de Acht van Chaam gegaan om Woutje Wagtmans aan te moedigen. Zelfs het pèrd was zat..."
Na zijn loopbaan als voetballer werd Canjels trainer. Eerst natuurlijk bij NAC, maar vervolgens bij Club Brugge, dat hij de eerste titel in 53 jaar bezorgde! België beviel hem zo goed dat hij er met zijn vrouw Truus zo'n 35 jaar zou blijven en een hele reeks clubs sleet. "Ik ben verschillende keren ontslagen, maar heb in al die jaren nooit langer dan een paar weken zonder werk gezeten."
Begin jaren negentig vond hij het welletjes. Hij bleef in België wonen, tot de roots toch weer lonkten en hij met Truus in 2005 naar Etten-Leur verhuisde. September vorig jaar was de cirkel rond. Leo Canjels, inmiddels weduwnaar, besloot terug te keren naar Breda en ging niet ver van de Beatrixstraat wonen, waar hij met zijn kanonskogels zoveel furore had gemaakt.
Lang heeft hij niet meer kunnen genieten in zijn geboorteplaats. Hij miste zijn Truus en werd al snel ernstig ziek. Het deed hem wel deugd dat hij in zijn laatste dagen nog oude kornuiten van NAC op visite kreeg als Tim Meeùs, Jacques Visschers, Adrie De Pelk Pelkmans en Jan Michielsen.
In het bijzijn van zijn meest dierbaren is Leo Canjels, een van de markantste NAC'ers aller tijden, gisteren vredig ingeslapen. 'Leef gezond', waren zijn laatste woorden. Op eigen verzoek en dat van zijn vier kinderen zal hij in besloten kring gecremeerd worden.
Jacques Hendriks
Met citaat reageren
Favorieten/bladwijzers